به دنبال فوت دو نفر ديگر از مصدومان حادثه تلخ برخورد اتوبوس با تريلي كه روز پنجشنبه در محور يزد به شيراز اتفاق افتاد، تعداد جان‌باختگان اين حادثه به 7 نفر رسيد.

ديروز، ناصر سليمان‌زاده؛ نماينده ويژه وزير آموزش و پرورش در امور سرباز معلمان حادثه تصادف دهشير يزد، در گزارشي در مورد آخرين وضعيت مصدومان گفت: «در پي اين حادثه، ۵نفر در صحنه تصادف و ۲نفر حين انتقال به بيمارستان جان خود را از دست داده‌اند و ۱۸نفر از مصدومان اين حادثه در بيمارستان شهيد بهشتي تفت، تحت درمان قرار گرفته‌اند كه ۲ نفر در بخش مراقبت‌هاي ويژه و 10 نفر در بخش بستري شده‌اند.»
حالا با گذشت 4 روز از دو حادثه دلخراش در جاده‌هاي كشور كه منجر به عزادار شدن 9 خانواده، فوت 9 نفر از جوانان عزيز و مصدوميت ده‌ها هموطن شده، مديران و مسوولان در پس كشف علت حوادثي از اين دست هستند در حالي كه علت واقعي حادثه معلوم است و جز يك دليل نيست؛ ضعف نظارت‌هاي ايمني.
البته برخي مسوولان هم از پاسخگويي طفره مي‌روند چنانكه ديروز خبرنگار ايلنا در گزارشي نوشت كه مسوولان سازمان حفاظت محيط زيست، مسووليت حادثه تلخ واژگوني اتوبوس خبرنگاران را بر عهده ستاد احياي درياچه اروميه انداخته‌اند و مديركل روابط عمومي محيط زيست استان آذربايجان غربي هم گفته كه اتوبوس خبرنگاران با هماهنگي و طي نامه‌اي به صورت رسمي از كارخانه سيمان اروميه گرفته شد و هيچ‌گونه نقص فني نداشت و تمام مواردي كه درباره اتوبوس مي‌گويند، «شايعه» است.
فرهاد صالحي؛ مديركل ايمني سازمان راهداري هم در گفت‌وگو با خبرگزاري ايلنا گفت: «پليس اعلام كرده علت تصادف در حادثه برخورد اتوبوس حامل سرباز معلمان و تريلي در محور، نقص فني مستمر در سيستم ترمز بوده و شركت حمل و نقل مربوطه را 50 درصد و راننده هم 50 درصد مقصر اعلام كرده اما بايد توجه داشته باشيم كه راننده، 950 كيلومتر بدون مشكل‌ رانندگي كرده و در تمام اين مدت سيستم ترمز فعال بوده است.اتوبوس حامل سربازان در تاريخ سوم تير و ساعت 11 و 30 دقيقه، با 40 مسافر، از مبدا زاهدان به مقصد آباده و در مسير 1050 كيلومتري حركت كرده و در محدوده ورودي شهر كه داراي دو خط رفت و برگشت است در حال حركت بوده كه در ساعت 6 و 8 دقيقه در محور يزد به شيراز دچار تصادف و واژگوني مي‌شود كه متاسفانه در اين تصادف 5 نفر جان خود را از دست مي‌دهند و 10 نفر مصدوم مي‌شوند.علت اصلي تصادف اتوبوس سربازان بروز نقص فني در سيستم ترمز و عدم توانايي كنترل وسيله نقليه بوده در حالي كه راننده اتوبوس، داراي كارت معاينه فني معتبر است و 11 سال سابقه كار دارد و تاكنون هيچ نمره منفي هم نداشته است. مدل ساخت اين اتوبوس سال 1382 بوده و بنابراين، جزو ناوگان فرسوده محسوب نمي‌شود. علت تصادف، نقص فني حادث در سيستم ترمز است نه نقص فني مستمر. بنابراين مشكل هر چند سيستم ترمز بوده اما نمي‌توان آن را نقص فني مستمر دانست.» صالحيان در حالي اين اظهارات را داشت كه روز جمعه، سرهنگ سيد هادي هاشمي؛ رييس اسبق پليس راه ناجا در گفت‌وگو با پايگاه خبري «رويداد 24» گفت: «در حوادث اتوبوس‌ها اگر از هم جداشدگي اتاق اتوبوس يا متلاشي‌شدن آن مشاهده شود، قطعا علت اين امر استفاده از پروفيل‌هاي معمولي و ساختماني در ساخت بدنه اتوبوس به جاي پروفيل‌هاي صنعتي است كه اين امر هم به دليل اختلاف قيمت زياد اين دو پروفيل است.پاكسازي حاشيه راه‌ها مي‌تواند در كاهش شدت خسارات جاني و مالي موثر باشد، در دنيا حاشيه راه‌ها از سنگ و نخاله‌ها پاكسازي و نهرها و مسيل‌ها پوشانده مي‌شوند و منطقه عاري از خطر ايجاد مي‌كنند تا در صورت خروج وسايل نقليه از راه به هر دليل با كمترين صدمات جاني و مالي مواجه شوند. ايجاد منطقه عاري از خطر، نيازي به تكنولوژي ندارد و تنها با وسايل راهسازي كه در ادارات راه موجود است، مي‌تواند قابل انجام باشد.»

درخواست جمعي براي پيگيري علت اين حوادث و استيفاي حق هموطنان 

ديروز، خانواده زنده‌ياد ريحانه ياسيني؛ خبرنگار فقيد ايرنا، با صدور بيانيه‌اي خطاب به مسوولان، بر پيگيري حقوق اين عزيز از دست رفته و مهشاد كريمي؛ خبرنگار فقيد ايسنا تاكيد كردند و نوشتند: « آري /مرگ گاهي ريحان مي‌چيند / ريحانه ما سراسر شور زندگي بود اما دنيا انگيزه و شوق او را تاب نياورد.او تمام هنر و‌ قلم زيبايش را در راه دغدغه‌هاي جامعه به كار گرفت. گاهي شكوه و زيبايي را روايت مي‌كرد و گاهي قلمش از غم‌ها به جان مي‌آمد.اينك ماييم و خاطراتي كه بند بند وجودمان را دربرگرفته است. ياد او در سرمان و جايش در قلب سوخته‌مان هميشگي است.سعي كرديم آن‌گونه كه از ما خواسته بود با او وداع كنيم. از جامعه رسانه‌اي و فرهنگي، فعالان اجتماعي و همه مشاركت‌كنندگاني كه در مراسم وداع ما را همراهي كردند و تمام كساني كه در اين اندوه بزرگ، آهي از دل كشيدند، ممنونيم.به خانواده دردكشيده مهشاد كريمي و خانواده سربازاني كه آنها نيز قرباني بي‌مسووليتي‌ها شدند، صميمانه تسليت مي‌گوييم.مي‌دانيم كه همكاران ريحانه و مهشاد از ريشه‌يابي اين حادثه و دنبال كردن خون عزيزان‌شان كوتاه نمي‌آيند.» رييس كميسيون عمران مجلس هم با موضع‌گيري در مقابل تلاش مستمر براي تحميل بار صددرصدي قصور بر گردن راننده و توجيهات عجيبي كه ظرف چهار روز گذشته از سوي مسوولان شنيده شده، گفت: «اينكه در كمتر از 24 ساعت بر اثر دو حادثه در جاده‌هاي كشور 7 نفر از جوانان كشورمان را از دست داده‌ايم و 51 مصدوم داشته‌ايم، نشان‌دهنده ضعف مديريت و نظارت در سيستم حمل و نقل جاده‌اي است.امروز با ناوگان پير و فرسوده جاده‌اي و عقب‌ماندگي از برنامه نوسازي ناوگان جاده‌اي مواجه هستيم علاوه بر اينكه هزينه نوسازي ناوگان براي رانندگان بسيار بالاست. واقعيت اين است كه وزارت راه و شهرسازي در حوزه نوسازي ناوگان جاده‌اي وقت بسيار كمي گذاشته و در حالي كه در حوزه ناوگان جاده‌اي با فرسودگي، مصرف بالاي سوخت و تصادف پي در پي مواجه هستيم و رانندگان هم در كنار درآمد كم، از آرامش‌خاطر برخوردار نيستند، متاسفانه وزارت راه نظارت خوبي در اين حوزه ندارد در حالي كه 90 درصد جابه‌جايي‌هاي بار و مسافر از طريق جاده انجام مي‌شود و جاده‌ها ديگر توان و كشش اين حجم از جابه‌جايي‌ها را ندارند.» رضايي‌كوچي به ايلنا خبر داد كه براي روشن شدن ابهامات در علل وقوع اين دو تصادف، فردا وزير راه و شهرسازي، رييس سازمان راهداري و حمل و نقل جاده‌اي و مسوولان پليس راهور، به كميسيون عمران مي‌روند تا پاسخگوي نمايندگان باشند.  رييس كميته محيط زيست مجمع تشخيص مصلحت نظام هم با صدور پيامي خواستار روشن شدن هرچه سريع‌تر دلايل بروز اين حادثه تلخ شد و رييس سازمان بازرسي كل كشور هم ديروز با اشاره به حادثه واژگوني اتوبوس خبرنگاران و سربازان، از تشكيل پرونده‌هايي در اين خصوص در دادگستري‌هاي استان خبر داد علاوه بر اينكه انجمن صنفي مديران پايگاه‌هاي خبري استان تهران هم با صدور بيانيه‌اي خواستار پيگيري مسوولان درباره علت اين حادثه تلخ و اعلام نتايج بررسي‌ها براي عموم مردم شد و بر پيگيري، معرفي و مجازات قاصران و مقصران فاجعه ياد شده، پاسخگويي دستگاه‌هاي صادركننده مجوزهاي فني و استانداردهاي مربوطه و نيز دستگاه‌هاي ميزبان و دعوت‌كننده تيم خبري، تقبل تمام امور درماني و جبران خسارات بازماندگان اين فاجعه‌ و خانواده‌هاي داغديده تاكيد كرد.

سربازان شاهد مرگ رفيقان‌شان از حادثه صبح پنجشنبه  مي‌گويند 

ديروز، خبرنگار ايلنا با چند سرباز مصدوم و از بازماندگان حادثه تلخ تصاف اتوبوس با تريلي در محور يزد به شيراز درباره جزييات حادثه صحبت كرد كه اين سربازان ضمن تعريف خاطراتي از دوستان و همسفران فقيدشان، ابعاد ديگري از اين حادثه تلخ را بازگو كردند.
اين سربازان براي خبرنگار ايلنا تعريف كردند كه ساعت ۸ صبح دوم تيرماه، تمامي سربازان معلم استان سيستان و بلوچستان آماده اعزام به يگان‌هاي خود براي گذراندن دوره‌ آموزشي بوده‌اند و در حالي كه تمام اتوبوس‌ها، از حياط محوطه نظام وظيفه به سمت مقصد حركت كرده بودند، يك اتوبوس به مدت دو ساعت آماده حركت نبود تا بالاخره اين اتوبوس هم به سمت پاسگاه وليعصر واقع در شهر آباده به راه افتاد اما به گفته سربازان، اتوبوس در طول مسير چندين بار به دليل مشكلات مختلف متوقف مي‌شود. يكي از سربازان به ايلنا مي‌گويد: «اتوبوس اصلا كمربند نداشت. فقط صندلي راننده كمربند داشت. ما همانجا كه مي‌خواستيم حركت كنيم، گفتيم كه اين اتوبوس كمربند ندارد، حتي گفتيم اگر در راه چك كنند، مشكل ايجاد مي‌شود، اما گفتند نه در راه كسي را چك نمي‌كنند.در طول مسير هر جايي كه نگه مي‌داشت به دليل اينكه اتوبوس ترمز دستي نداشت، شاگرد اتوبوس مي‌رفت، سنگ جلوي چرخ‌ها مي‌گذاشت تا مانع حركت آن شود.»
همين سرباز تعريف مي‌كند كه نيمه‌هاي شب و در ايست بازرسي «مهريز»، تمام بخش‌هاي اتوبوس به مدت ۲ ساعت مورد بازرسي قرار گرفته و پس از اداي فريضه نماز صبح دوباره اتوبوس به مسير خود ادامه مي‌دهد تا اينكه حوالي ساعت ۶ صبح روز پنجشنبه و در حالي كه هنوز برخي سربازان خواب هستند، سرعت زياد اتوبوس و حركات عجيب و غريب آن در پيچ‌هاي جاده باعث مي‌شود تا سربازان بيدار شوند، صداي فريادهاي راننده شنيده مي‌شود؛ «ترمز بريده نمي‌توانم كاري بكنم» راننده تمام تلاش خود را مي‌كند تا اتوبوس را به مسير ورودي شهر هدايت كند، اما تلاش‌هاي وي براي كاهش سرعت اتوبوس بي‌ثمر است و بعد از طي مسافتي با سرعت حدود ۱۳۰ كيلومتر، اتوبوس از مسير خود منحرف شده و به سمت راننده واژگون مي‌شود، مدتي روي زمين كشيده مي‌شود و بعد از برخورد با گاردريل‌ها با يك تريلي كه در آنجا متوقف شده بود، برخورد كرده و در نهايت متوقف مي‌شود.
همين سرباز كه در اين حادثه دچار مصدوميت از ناحيه سر و پا و دست شده تعريف مي‌كند: « من و رفيقم در صندلي رديف دوم نشسته بوديم، روبه‌روي ما نيز يكي از سربازان كه در اين حادثه فوت شده و يكي از رفقايش نشسته بودند. مسوول نظام وظيفه و شاگرد اتوبوس هم روي صندلي جلويي نشسته بودند. موقعي كه اتوبوس واژگون شد، شاگرد راننده اول تلاش مي‌كرد تا كمربند راننده را باز كند. زماني كه اتوبوس به سمت راننده چپ شده بود من به شيشه خوردم، رفيقم روي من افتاد و بعد از آن شاگرد راننده كه قصد داشت به عقب اتوبوس برود، روي ما افتاده بود. بعد آن يكي از سربازان و رفيقش هر دو روي ما و روي شاگرد راننده افتاده بودند. فكر مي‌كنم حدود ده دقيقه‌اي در همان حالت داد مي‌زدم كه كسي به كمكم بيايد، اما كسي صداي ما را نمي‌شنيد. آن سرباز و شاگرد اتوبوس كه روي ما افتاده بودند همان لحظات اوليه فوت شده بودند. رفيقم هم زخمي شده بود.» اين سرباز در توضيح وضعيت يكي از رفقايش كه از ناحيه سر مصدوم شده و بيش از ۱۰۰ بخيه به سر او زده‌اند، مي‌گويد: «گردن رفيقم آسيب ديده و چند مهره از كمرش نيز با مشكل مواجه شده است، يكي از بچه‌ها هم كه اينجا در بيمارستان با ماست انگشتانش را از دست داده است.»
سرباز ديگري كه در اين حادثه حضور داشته، مي‌گويد: «از همان ابتدا معلوم بود، اتوبوس مشكل دارد اما ما مجبور شديم سوار شويم. اتوبوس قديمي بود و مشكل فني داشت و ما هم اعتراض كرديم اما كسي توجه نكرد، در طول مسير هم چندين بار راننده اتوبوس را نگه داشت يا تسمه پاره كرد يا كولرش خاموش شد و ديگر روشن نشد.حدود ساعت ۶ صبح، اتوبوس حركات وحشتناكي داشت، آنقدر شديد بود كه راننده‌اي كه در بخش خوابگاه خوابيده بود، بيدار شد و به جلوي ماشين رفت، همه بچه‌ها بيدار شدند، راننده‌اي كه در حال رانندگي بود، به او گفت اتوبوس ترمز بريده است، راننده اصلي آمد كنار من نشست و گفت ترمز نداريم.سرعت اتوبوس بسيار زياد بود، من پشت يخچال و وسط اتوبوس بودم، تقريبا حدود ۳۰ كيلومتر بدون ترمز مي‌رفتيم. راننده مسير را مي‌شناخت و مي‌گفت دو جاده بود كه يكي از آنها به پل مي‌رسيد و يكي هم به شهر وارد مي‌شد؛ اگر به سمت پل مي‌رفتيم همه ما مي‌مرديم و خيلي خطرناك بود، راننده هم براي همين به سمت شهر رفت. اتوبوس در همان حين كه ترمز نداشت پنچر هم شد، وارد شهر كه شديم اتوبوس به سمت راننده واژگون شد. ماشين مسافتي را روي زمين ليز خورد، قبل از اينكه به گاردريل‌ها بخورد به تريلي كه همانجا پارك شده بود، برخورد كرد و متوقف شد. تعدادي از بچه‌ها در اين شرايط گير كردند و ۵ نفر هم همانجا درجا فوت شدند. رفيقم كه ۲۰ روز قبل ازدواج كرده بود، در اين حادثه دستش قطع شده و سطح هوشياري‌اش پايين است و مي‌گويند، اگه سطح هوشياري‌اش بالا نيايد نمي‌توانند عملش كنند. من در اين حادثه از ناحيه كتف دچار آسيب شدم. يكي از رفقايم كنار من بود و وقتي چپ كرديم من ديگر او را نديدم و بعد متوجه شدم كه از اتوبوس به بيرون پرت شده و فوت شده است.»  در اولين لحظات بعد از وقوع اين حادثه تلخ، «طيب شه‌بخش»، «راشد پاهنگ»، «عبدالرحمن دليري»، «سروان ناهيدي» و «ناصر گلستان‌زاده» جان خود را از دست‌ دادند كه شامل ۳ سربازمعلم، يك مامور انتظامي مسوول حفظ امنيت سربازان در مسير و يكي از سرنشينان تريلر بودند و ۳۴ نفر ديگر كه براي گذراندن دوره آموزشي بدو خدمت از زاهدان عازم آباده بودند، مصدوم شدند.

منبع: روزنامه اعتماد 6 تیر 1400 خورشیدی