بیانیه سازمان معلمان ایران در آستانه شروع به کار دولت سیزدهم
بیانیه سازمان معلمان ایران در آستانه شروع به کار دولت سیزدهم و معرفی وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش به مجلس شورای اسلامی
اهمیت آموزش و پرورش بر همگان روشن است و تردیدی نیست که راه امنیت، سلامت، توسعه و پیشرفت جامعه از مسیر تعلیم و تربیت می گذرد. اگر امروز حال مُلک و ملت خوب نیست، علت آن را باید در بیماری مزمن نظام تعلیم و تربیت از گذشته تا به حال جست و جو کرد.
.
اینک در آستانه شکل‌گیری دولت سیزدهم، رئیس قوه مجریه باید پیش و بیش از هر نهاد دیگری، توجه خود را معطوف به بزرگ ترین، مهم ترین و سرنوشت سازترین بخش دولت نماید و در همین گام نخست نشان دهد که آموزش و پرورش به مثابه اصلی ترین نهاد تربیت نیروی انسانی در اولویت دولت قرار دارد.
این در حالی است که ساختار آموزش و پرورش با چالش های عمده و عدیده ای مواجه است؛ چالش هایی نظیر: تهدید منزلت و معیشت معلمان، وجود تبعیض و نابرابری میان فرهنگیان و سایر کارمندان دولت، نگاه مصرفی و هزینه ای به آموزش و پرورش بجای نگاه علمی، توسعه ای و سرمایه ای، ضعف نظام سیاست گذاری و برنامه ریزی کارآمد، انتخاب وزیر و معاونان وزیر خارج از بدنه آموزش و پرورش، عدم مطابقت محتوای کتب درسی و برنامه درسی ملی با نیازهای واقعی جامعه، بی توجهی به روزآمدی اطلاعات و دانش نظری و عملی معلمان، تمرکز گرایی، سیاست زدگی، فرسودگی ستادی و دخالتهای غیر حرفه ای در مهم ترین دستگاه نظام آموزشی کشور، فاصله گرفتن از آموزش رایگان و عدالت آموزشی و ترویج آموزش طبقاتی، برخوردهای قضایی و امنیتی با معلمان، بی توجهی به اقتصاد آموزش و پرورش، عدم تخصیص بودجه و اعتبارات مناسب به آموزش و پرورش
برای مواجهه با چنین چالش هایی، این نهاد آینده ساز، نیاز به وزیری توانمند دارد که دارای ویژگی های زیر باشد:
مسلط بر فلسفه تعلیم و تربیت و دارای نگاه استراتژیک، توسعه گرا و انسانی به مسائل آموزشی و مقوله تعلیم و تربیت، داشتن تجربه تدریس در مقاطع مختلف تحصیلی و نیز تجربه مدیریتی در سطح مدیر کلی و بالاتر، دغدغه مند نسبت به منزلت و معیشت معلمان، دارای قدرت لابیگری و چانه زنی و توان اقناع دولت و مجلس در خصوص تخصیص بودجه، شجاع در بیان دیدگاه ها، دارای توان بکارگیری بانوان، جوانان و افراد توانمند در سطوح مدیریتی، متواضع و همراه با معلمان در حوزه های حرفه ای، عدم دخالت دیدگاه سیاسی در عزل و نصب ها و توجه به شایسته گزینی در انتصابات، دارای توان مقابله با تعارض منافع، آموزش طبقاتی، مافیای کنکور، توجه ویژه به آموزش در شرایط دشوار کرونایی و تسریع در واکسناسیون معلمان و …
سازمان معلمان ایران با سابقه کنشگری مستمر و متمرکز بر حوزه آموزش و پرورش، بار دیگر دیدگاه های خود را نسبت به وضعیت مهم ترین نهاد اجتماعی، به گوش همه ارکان حاکمیت، بویژه مسئول اجرایی کشور رسانده و مطالباتی که بیش از دو دهه بر آن پای فشرده را تکرار می کند و انتظار دارد که در دولت سیزدهم، برای حل و رفع آن ها اقدامات لازم صورت گیرد.
ما در سازمان معلمان ایران بر این باوریم که وزیری با ویژگی های فوق، با پشتیبانی دولت، همکاری نمایندگان مجلس و حمایت فرهنگیان، خواهد توانست در جهت رفع موانع و عبور از چالش های پیش گفته، توفیق یابد؛ همچنین از نمایندگان مجلس شورای اسلامی انتظار داریم در دادن رای اعتماد به وزیر پیشنهادی دولت سیزدهم، به ویژگی ها، توانایی های و چالش های یادشده توجه نمایند تا در این فضای یاس و ناامیدی، نخستین بارقه های امید را در حوزه آموزش و پرورش در دل کودکان و نوجوانان سرزمینمان، ایران، شاهد باشیم.
سازمان معلمان ایران
۲۲ مرداد ۱۴۰۰
1 نظر
آخر یک جوان بی تجربه و فاقد دانایی لازم درباره زیر و بم آموزش و پرورش چگونه می‌تواند کارآمد باشد… او باید نفس نوکیسگی را مهار، سپس بیاید ببیند چه خبر است؟ تا این دو به انجام رسد، دولت سرآمده و آموزش و پرورش بیش از پیش تباه شده است.
نیز قابل تأمل است که از نظر افرادی مثل آقای رئیس جمهور و ملکه علم الهدی، مگر قرار است چه رویکردی بر آموزش و پرورش حاکم شود که چه نوع تک صدایی غلبه یابد؟! آیا از این همه استاد توانمند که هم فلسفه تربیت را خوب می‌دانند و می‌شناسند و هم تعلیم و تربیت اسلامی را خوب فهم کرده و هم با مشکلات داخل آموزش و پرورش ایران آشنایند و هم تحولات و پیشرفت‌های دنیا را در این عرصه می‌شناسند، نمیشد کسی را به عنوان وزیر برگزید و پیشنهاد داد؟! شاید به این نحو سایر شایستگان هم رغبت می‌کردند مشارکتی داشته باشند.
با این انتخاب، این فکر نیز به ذهن می آید که گویی ملکه علم الهدی آقای دکتر باغگلی را نمایشی انتخاب کرده و آنجا نشانده اند تا خود در پشت پرده وزارت کنند. اگر اینطور است و خانم دکتر علم الهدی خود می‌خواهد چنین کند بهتر بود خودش را معرفی می‌کرد.
اگر جوان گرایی دولت آقای رئیسی اینگونه است که سراسر ناامیدی است.