1

فرصتی قابل تقدیر

الياس حضرتي

پيرو دعوت نهاد رياست‌جمهوري از شماري مديران رسانه‌هاي اصلاح‌طلب، حوالي عصر چهارشنبه هفته گذشته در اين نشست كه به رياست جناب آقاي رييسي، رييس‌جمهوري محترم برگزار شد، حاضر شدم؛ اين نشست صميمانه 3 ساعته به فرصتي مناسب براي بيان ديدگاه‌ها، انتقادها و پيشنهادهاي مديران رسانه‌ها تبديل شد و نكته حايز اهميت و البته قابل‌تقدير اينكه آقاي رييس‌جمهور با حوصله و صبر و روي گشاده پاي صحبت تك‌تك مهمانان نشست و در انتها دقايقي نسبت ‌به آنچه ازسوي مديران رسانه‌ها مطرح شده بود، مواردي را مطرح كرد. فارغ از آنچه در اين نشست از سوي هر يك از همكاران و رييس‌جمهوري محترم مطرح شد، نفس برگزاري اين نشست و استقبال آقاي رييس‌جمهور، نهاد رياست‌جمهوري و مجموعه دولت سيزدهم از انتقادها و پيشنهادهاي اصحاب رسانه، به‌خصوص آنچه ازسوي رسانه‌هاي منتسب به جريان اصلاحات و گفتمان مقابل ديدگاه حاكم بر دولت مطرح مي‌شود، رخدادي مهم و مبارك است و شايسته تقدير و تشكر.
فارغ از مسائل متعددي كه در اين نشست مطرح شد كه هركدام از آنها نيازمند صحبت، گفت‌وگو، واكاوي و آسيب‌شناسي جدي و جداست، معتقدم اميد اجتماعي و اعتماد عمومي به حاكميت مهم‌ترين و گرانمايه‌ترين سرمايه هر مملكت و نظام سياسي و البته هر ملتي است؛ حال آنكه نتايج پژوهش‌هاي گوناگون در رابطه با وضع اعتماد عمومي به حاكميت و اميد اجتماعي متاسفانه نه‌تنها اميدبخش نيست، بلكه نگران‌كننده است و ضرورت دارد مسوولان امر با توجه به اين مهم، نسبت ‌به بهبود آن اقدام كنند. نكته حايز اهميت در اين مساله، جايگاه غيرقابل ‌انكار و تعيين‌كننده رسانه‌ها و وسايل ارتباط جمعي است. به‌خصوص آنكه اين نقش رسانه‌ها و عمق نفوذ و گستره اثرگذاري آنها، به‌ويژه در عصر حاضر – كه به عصر ارتباطات معروف است – دوچندان بوده و همين مساله نيز به‌نحوي نشان‌دهنده لزوم توجه مضاعف به رسانه است. طبيعتا رسانه‌هاي جمعي و مطبوعات مي‌توانند با نقد منصفانه و عالمانه، پيش از آنكه معضلي كوچك و قابل‌حل به بحراني لاينحل تبديل شود و گريبان ملتي را بگيرد، زمينه‌ساز اصلاحات و بهبود اوضاع شده، به عنوان مهم‌ترين بازوي نظارتي جامعه نقش خود را در مقام ميانجي ملت و دولت ايفا كرده، همزمان با بيان مطالبات و خواسته‌هاي افكار عمومي و بدنه جامعه به مسوولان امر، نگاهي انتقادي به عملكرد دولت و مجموعه مسوولان مملكت داشته باشند و حاكميت را در مسير انجام وظايفش -كه همان خدمت به مردم و حل مصائب و مشكلات شهروندان است – ياري كنند. به همين دليل توجه به رسانه و اصحاب رسانه كه نظر به برگزاري نشست اخير، موردتوجه رييس‌جمهوري محترم است، از اهميتي ويژه برخوردار است اما مشروط به شرايطي تعيين‌كننده و اساسي مي‌شود.
به بيان ديگر اگرچه نفس برگزاري اين دست جلسات و نشست و برخاست مسوولان با اصحاب رسانه، به عنوان نمايندگان افكار عمومي اتفاقي مبارك و البته شايان تقدير است اما مشروط به آنكه در حد تعارفات نمانده و احيانا تبديل به روندي تشريفاتي نشوند. تا آنجا كه مي‌توان گفت اگرچه برگزاري اين دست جلسات به خودي خود امري مثبت و حتي مي‌تواند راهگشا و سازنده باشد اما اگر تشريفاتي شود، موجب غفلت دوچندان از توجه به آسيب‌ها و مصائبي خواهد بود كه كشور به آن مبتلاست و گذر روزگار را براي ايرانيان دشوار مي‌كند.
دولت سيزدهم هنوز به پايان صد روزه نخست كار خود نرسيده، اما شرايط خاص حاكم بر كشور از جهات گوناگون، اوضاع و احوالي را ايجاد كرده كه كاسه صبر ملت لبريز و در آستانه سرريز شدن است و شايد تنها عمل مسوولان و اقدامات موثر آنان بتواند مانع از اين اتفاق شود. امروز گوش ملت از وعده‌ها پر است و تنها عمل و اقدامات موثر مسوولان دولت است كه به آرامش فضاي عمومي در كشور ياري خواهد رساند. در چنين شرايطي، «كلي‌گويي» و ادبيات شعاري و مبهم در بيان مسائل تنها بر پيچيدگي اوضاع خواهد افزود. فراموش نكنيم امروز كشور درگير مشكلاتي قديمي است كه از گذشته‌ها روي هم انباشت شده و لاينحل باقي مانده اما واقع امر آن است كه علت‌العلل مصائب در تمام اين مدت نابلد بودن راننده اتوبوسي كه ملت و مملكت را در جاده پيشرفت هدايت مي‌كند، نيست كه حالا با تغيير راننده انتظار رهايي از تمامي مشكلات داشته باشيم. آنچه امروز منجر به بروز چنين شرايطي در كشور شده، رنج بردن اين اتوبوس از مشكلات اساسي است و نياز به تعميرات اساسي دارد. همچنين جاده و مسيري كه پيش‌روي ماست، مسيري ناهموار و پر پيچ و خم است و آنچه اكنون با تغيير دولت حاكم شده، نهايتا اين است كه به ‌دليل تغيير راننده و كسي كه سكان هدايت را در اختيار دارد، برخي ناهمواري‌ها و ايست بازرسي‌هاي ناضرور و مزاحمت‌ها از ميان رفته باشد و مسير پيش‌رو تا حدودي هموارتر باشد، اما با توجه به آنكه بخشي از مسائل امروز خواه ناخواه به مسائل سياست خارجي و روابط كشور با جامعه جهاني مرتبط است، لازم است با نگاهي شمول‌نگر و عميق و با ديدگاهي عالمانه و خردورز نسبت به حل مسائل و مشكلات گام برداشته و صادقانه، صريح و دقيق با ملت سخن بگوييم تا با جلب اعتماد نسبي جامعه، توشه‌اي براي ادامه اين مسير سخت برگرفته و قدم در اين راه بگذاريم؛ به اميد حل مشكلات، ان‌شاءالله!

منبع: روزنامه اعتماد 15 آبان 1400 خورشیدی