اگر من در جلسه بودم
علي شكوهي
در خبرها خواندم كه رييس‌جمهوري با جمعي از اهالي مطبوعات و مديران مسوول جرايد ملاقات داشته است. ضمن حمايت از اين ابتكار جناب رييسي و دست‌اندركاران بخش رسانه‌اي دولت، فرض مي‌كنم كه بنده هم در اين جلسه حضور داشتم و حرف‌هايي را خطاب به ايشان بايد مطرح كنم. اين نوشته را با اين فرض مي‌نگارم بدون آنكه بدانم دوستان مطبوعاتي‌ام مشابه اين حرف‌ها را مطرح كرده‌اند يا خير. جناب رييس‌جمهور! شما در انتخاباتي پيروز شديد كه اكثريت مردم در آن شركت نكردند و اصلاح‌طلبان هم به شكل سازمان‌يافته نامزد جدي براي رقابت نداشتند. عليرغم اين وضعيت، شما رييس‌جمهوري قانوني اين كشوريد و ما شما را در تصميمات درست‌تان مورد حمايت قرار خواهيم داد چون هر كار درستي به دست شما انجام شود، خيرش به مردم مي‌رسد. شما هم خودتان را رييس‌جمهوري همه مردم ايران بدانيد، خواه به شما راي داده باشند و خواه نداده باشند. تلقي شما اگر اينگونه باشد خودتان را فقط مديون حاميان خود نخواهيد دانست و تنها براي تامين نظرات و مطالبات آنها اقدام نخواهيد كرد. جناب رييسي! شما تا چند ماه قبل در «آن طرف ميز» بوديد ولي الان به «اين طرف ميز» نقل مكان كرده‌ايد و اين تفاوت خيلي جدي و معنادار است. در آن طرف ميز، همگان حرف خوب مي‌زنيم و اشكالات را خوب مطرح مي‌كنيم اما اين طرف ميز، جاي حرف زدن نيست و بايد عمل كرد. در آن طرف ميز تصور مي‌شود كه ديگران نمي‌خواستند كاري انجام بدهند ولي در اين طرف ميز معلوم مي‌شود كه در اكثر مواقع نمي‌توانستند. در آن طرف ميز، درك درستي از مشكلات و علل ناكامي دولت‌ها وجود ندارد و براي راي آوردن و همراه كردن مردم، حرف‌هايي زده مي‌شود كه در اين طرف ميز تكرار آن حرف‌ها ديگر وجهي ندارد. اكنون شلاق واقعيت بر دولت شما هم وارد شده است و احتمالا متوجه شده‌ايد كه كار چقدر سخت است. لطفا اين واقعيت را با مردم در ميان بگذاريد و اجازه بدهيد اقدامات درست دولت‌هاي قبلي ديده شود. اين ميزان انصاف بعدا به كار خودتان هم خواهد آمد و با شما هم به انصاف عمل خواهد شد ان‌شاءالله.
رييس‌جمهور محترم! شما خوش‌شانس هستيد زيرا خيلي از كارهايي كه براي دولت‌هاي قبل حرام بود مي‌تواند براي شما حلال شود. نهادها و افرادي كه قبلا در كار دولت كارشكني مي‌كردند، اكنون براي موفقيت شما تلاش مي‌كنند تا نشان بدهند كه مشكل از دولت قبلي بود. به همين موضوع واكسيناسيون توجه كنيد. قبلا تكيه بر توليد داخلي واكسن داشتند و وزير بهداشت دولت قبل عليرغم نظر رييس دولت، تحت تاثير نهادهايي ديگر، تمايلي به واردات واكسن نداشت. خريد واكسن خارجي تصميم بدي تلقي مي‌شد و مقامات بسيجي اعلام كرده بودند كه بسيج هرگز در واكسيناسيون عمومي با واكسن خارجي شركت نخواهد كرد. اكنون كه توليد واكسن داخلي عملا با شكست مواجه شده و ما چاره‌اي جز واردات واكسن نداريم، همه مراكز و نهادها مدافع واكسيناسيون هستند و در واردات واكسن تسريع شده و همه مراكز بسيج هم در كنار بقيه مراكز در واكسيناسيون عمومي مشاركت دارند. در واقع وقتي برخي از مراكز و نهادها خود را از سر راه دولت كنار مي‌كشند، راه براي انجام كارهاي بزرگ باز مي‌شود. اكنون مانع جدي در مقابل شما نيست و مي‌توانيد از اين فرصت براي خدمت بيشتر به مردم بهره بگيريد. آقاي رييسي! شما رييس‌جمهوريد و مطابق قانون اساسي مسووليت اجراي قانون اساسي با شماست. مردم انتظار دارند كه از شأن وجايگاه رييس‌جمهوري دفاع كنيد و اجازه ندهيد عبارت «مسوول اجراي قانون اساسي» با تفسيرهاي غلط، كنار گذاشته شود. آقايان مدعي هستند كه رييس‌جمهوري مسوول اجراي قانون اساسي در حوزه دولت است در حالي كه همه نهادها مسوول اجراي قانون اساسي در حيطه عملكرد خود هستند و در قانون اساسي براي نهادهاي ديگر چنين تعبيري به كار نرفته است. مطابق قانون اختيارات و مسووليت‌هاي رييس‌جمهوري كه در زمان رياست‌جمهوري رهبري كنوني به تصويب مجلس و تاييد شوراي نگهبان رسيده بود، رييس‌جمهوري مسوول اجرا شدن قانون اساسي در همه نهادهاي حكومتي بود و مي‌توانست در اين زمينه از نهادها و قواي ديگر، گزارش بخواهد يا تذكر و اخطار بدهد و به مردم و مجلس هم گزارش عملكرد ديگر قوا در زمينه اجراي قانون اساسي را منعكس كند. اين قانون بايد دوباره احيا و شأن رييس‌جمهوري در حدي كه در قانون اساسي آمده است، بازسازي شود. در احياي اين نقش بيش از همه شخص رييس‌جمهوري مي‌تواند موثر باشد و البته افكار عمومي هم مدافع ايشان خواهد بود. جناب رييس‌جمهوري! بدون تعارف بگويم كه تا تحريم هست، كاري از پيش نخواهيد برد يا با مشكلات زيادي مواجه خواهيد بود. وقتي پول نباشد چه فرقي مي‌كند شما رييس‌جمهور باشيد يا جناب روحاني؟ وقتي پول نباشد سرمايه‌گذاري نخواهيم داشت. سرمايه‌گذاري نباشد توليد رشد نخواهد كرد. توليد نباشد ما درآمد نخواهيم داشت. درآمد كه نباشد باز سرمايه‌گذاري ناممكن خواهد شد. با اين وضعيت، اين چرخه فلاكت و فقر تكرار خواهد شد و ما نه قادر به رفع فقر مي‌شويم و نه مي‌توانيم بيكاري را حل كنيم و نه توسعه‌اي اتفاق مي‌افتد. اميدوارم نفرماييد كه ما نمي‌خواهيم اقتصاد كشور را به برجام و مذاكرات وين گره بزنيم. اينها در واقع به يكديگر گره خورده‌اند و جداكردني نيستند. اگر وضع اينگونه باشد شما نمي‌توانيد نه يك ميليون مسكن در سال بسازيد و نه وزير كار شما مي‌تواند مدعي ايجاد 1.8ميليون شغل بشود. تلاش خودتان را متوجه رفع تحريم كنيد و الا كارتان ابتر مي‌ماند. آقاي رييسي محترم! حرف پاياني بنده اين است كه شما شعارهاي زيادي داده‌ايد كه اگر بتوانيد بخش مهمي از آن را عملي كنيد (از جمله ايجاد شغل و رفاه، مبارزه با فساد، ايجاد عدالت نسبي، …) بنده در دوره بعد نه تنها به شما راي خواهم داد بلكه براي شما تبليغ هم خواهم كرد. البته بدون تعارف عرض كنم كه اصلا به موفقيت شما اميدوار نيستم چرا كه مقدمات لازم براي عملياتي كردن اين شعارها را مهيا نمي‌بينم. آرزو مي‌كنم كه شما موفق شويد و برداشت بنده اشتباه از آب در‌آيد.
منبع:روزنامه اعتماد 16 آبان 1400 خورشیدی