وزیر پیشنهادی گزینه متناسب با این دستگاه مهم و سرنوشت ساز نیست
تحلیل مسئولان واحدهای سازمان معلمان ایران درباره بیانیه سازمان معلمان در مخالفت با وزیر پیشنهادی
غفاری،راکعی،مومنی و ربیع نیا در گفت و گو با سخن معلم با دفاع از این بیانیه تاکید کردند:
بحث سیاسی نیست، صنفی است
لیلا مهداد/سخن معلم– آموزش و پرورش مسئول پانزده میلیون و 613هزار و 546نفر؛ وزارتخانهای عریض و طویلی که از نبود زیرساختها، مدارس عشایری، مدارس چادری و کانکسی و گلایههای ریز و درشت سرباز معلمها رنج میبرد. وزارتی که یک میلیون معلم به خود میبیند که از کمبود نیرو و مشکلات معیشتی بارها و بارها صحبت کردهاند.
پانزده میلیون دانشآموز سال تحصیلی را بدون وزیر شروع کردند؛ دانشآموزانی که در کنار شاد پرماجرا بعد از مدتها دوری باید دوباره نیمکتنشینی را هم تجربه کنند. جمعیتی که سرنوشتش گره خورده با نام یوسف نوری، سومین وزیر پیشنهادی رئیسجمهور. وزیری که 26 آبان ماه به مجلس معرفی شد و منتظر است صلاحیتش برای سکانداری آموزش و پرورش کشور بررسی شود. یوسف نوری در قامت متصدی وزارت آن هم برای وزارتخانه صبور آموزش و پرورش در صحن آماده خواهد شد برای همسو کردن نمایندگان و اخد رای اعتماد. اتفاقی که به یکشنبه هفتم آذرماه موکول شده تا سرنوشت آموزش و پرورش رقم بخورد. در روزشمار روز سرنوشتساز، سازمان معلمان ایران در بیانیهای مخالفتشان را با وزیر پیشنهادی سوم اعلام کرده است. بیانیهای که معتقد است برای رسیدن به توسعه متوازن و همهجانبه نیاز است فردی از بدنه آموزش و پرورش که دارای پژوهش، تجربه و تحصیل مرتبط است، مسئولیت این وزارتخانه بزرگ را به عهده بگیرد. این در حالی است که سابقه آموزشی و تربیتی وزیر سوم پیشنهادی به دهه 60 برمیگردد. بررسی کارنامه هشت سال اخیر نوری از فعالیتهای او در بنیاد شهید و امور ایثارگران و معاونت پشتیبانی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی خبر میدهد. اگرچه همزمان عضو کمیسیون محتوای الکترونیک شورای عالی فضای مجازی کشور هم بوده. نوری در کمیته تعیین شاخصهای نقشه جامع علمی کشور هم مسئولیت به عهده گرفته. مسئولیتهایی بیارتباط با سیاستها و اهداف آموزش و پرورش.
وزیری در شأن آموزش و پرورش
حسین باغگلی اولین وزیری بود که برای آموزش و پرورش معرفی شد؛ وزیری که با 193رای مخالف از مجلس «نه» شنید. مسعود فیاضی هم در قامت دومین وزیر پیشنهادی بختش را برای وزارت در مجلس آزمود. وزیر که تنها توانست 115 رای را با خود همراه کند و در نهایت پایش به وزارت آموزش و پرورش باز نشد. دو وزیری که به باور مخالفان وزیر سوم، گزینههای ضعیفی بودند برای صدارت آموزش و پرورش. مخالفانی که دلایل و استدلالهایشان را در قالب بیانیهای جمع آوردهاند. به گفته اعضای سازمان معلمان بیانیه اخیر مطالبهگرانه و در راستای احقاق حقوق فرهنگیان است. حقوقی که متاسفانه در چنددهه اخیر مورد بیمهری قرار گرفته است. به باور سه رکاو غفاری، مسئول واحد سیاسی سازمان معلمان و مسئول شورای این تشکل در استان کردستان مطالبه اصلی فرهنگیان، جدا از مطالبات صنفی افزایش کیفیت نظام آموزشی ایران است. به اعتقاد غفاری و اعضای دیگر انتظار میرفت آقای رئیسی گزینهای معرفی کند که با تکیه بر تخصص علمی و تلفیقی از تجربه صف و ستاد، بتواند شکاف این بیاعتمادی را به بهترین شکل پر کرده، با اقتدار از مجلس رای اعتماد گرفته و از سوی افکارعمومی معلمان به گرمی استقبال شود. غفاری در این باره میگوید: «رئیسجمهور گزینههایی را پیشنهاد میدهند که یا از بدنه آموزش و پرورش نیستند یا سابقه تدریس در مقاطع مختلف تحصیلی و حتی مدیریتی را به کارنامهشان نمیبینند. گزینههای رئیسجمهور حتی از گروههای ستادی هم نیستند و صرفا با دیدگاه سیاسی برای وزارت آموزش و پرورش کاندید میشوند.»
مسئول واحد سیاسی سازمان معلمان معتقد است سازمان معلمان با بیانیه اخیرش نسبت به دیدگاه دولت برای انتخاب وزیر واکنش نشان داده است. هرچند از طرف عدهای که منافعشان را در خطر میدیدند مورد هجمه قرار گرفت. غفاری ادامه میدهد:«بخشی از منتقدان بیانیه را طرفداران وزیر پیشنهادی تشکیل میدهند.» به باور او این هجمهها و انتقادات مبنای منطقی ندارند. غفاری با اشاره به اینکه مبنای سازمان معلمان این بوده که افراد با توان علمی خاصی برای وزارت انتخاب شوند چون افرادی بدون توان علمی خاص در شأن آموزش و پرورش نیستند، میگوید:«وزرای پیشنهادی رزومه مرتبط با این وزارتخانه را ندارند بهخصوص وزیر سوم که بیشتر رزومهاش مالی است تا آموزشی.»
به باور غفاری موضوع بعدی و جدی این بیانیه مدرک تحصیلی وزیر پیشنهادی است. او ادامه میدهد:«با وجود نخبهها در نظام آموزشی که از پستهای مدیریتی دور افتادهاند چرا باید چنین گزینههای برای صدارت آموزش و پرورش معرفی شوند؟» غفاری میگوید این بیانیه روشنگر است و هدفش روشنگری برای افکارعمومی، نمایندگان مجلس و فرهنگیان است برای انتخابهای درست برای این وزارتخانه.
یک، دو نقد با دیدگاههای جناحی بدون پاسخ قانعکننده
مجلس قبل از رفتن یوسف نوری به صحن و دفاع با او همراهتر از وزرای پیشنهادی قبلی است. به اعتقاد یکی از اعضای کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس یازدهم، نوری از جنس و رنگ معلمان است. به باور حجتالاسلام اکبر احمدپور وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش از توان خوبی در حوزه مدیریت آموزشی برخوردار است. «او میتواند با کمک متخصصان در حوزههای مختلف و همراهی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس، اثربخشی و کارآمدی خوبی در هدایت این سازمان داشته باشد.» این در حالی است که به اعتقاد لیلا راکعی، مسئول واحد اجتماعی سازمان معلمان ایران وزارت آموزش و پرورش در کشور ما دومین وزارتخانه مهم بعد از نفت است. وزارتخانهای که در تمام دنیا به عنوان وزارت ارشد ایفای نقش میکند چون در تحقق توسعه پایدار مسئولیت بزرگی بر دوش دارد البته از جهتی وزارت آموزش و پرورش نخستین و مهم ترین وزارتخانه است. لیلا راکعی به همین دلیل نکتهسنجی و ریزبینی در تمام مسائل کاندیداهای این وزارتخانه را مهم تلقی میکند. او میگوید: «بیانیه سازمان معلمان با جسارت، نکتهبینانه و بدون ترس مخالفتش را با گزینه پیشنهادی سوم اعلام کرده است.» او ادامه میدهد: «ما ریزبینانه به تمام مسائل این کاندیداها دقت کرده و اهمیت میدهیم.»
راکعی میگوید تا به امروز به ندرت آموزش و پرورش، وزیری که بتواند از حق اهالی وزارتخانه دفاع کند و در راستای مسئولیت، هدف و کار بزرگی که در توسعه پایدار و پرورش دانشآموزانی که در آینده وزیر و نماینده خواهند شد ایفای نقش کند، به خود دیده است؛ یکی، دو وزیر به شکل مقطعی و کوتاه. راکعی مخالفت با این بیانیه را طبیعی میداند. او میگوید: «سازمان معلمان بدون دید جناحی و وابستگی نگرانیاش بابت آینده وزارتخانه را بیان کرده است.» لیلا راکعی منتقدان این بیانیه را جزو کسانی میداند که با دیدگاههای جناحی به انتقاد دست زدهاند. او ادامه میدهد:«منتقدان به جای انتقاد و مخالفت حداقل پاسخگو باشند. ما مسائل پیچیدهای مطرح نکردیم. با یک پاسخ روشن خیلی از سوالات پاسخ داده میشوند.» راکعی ادامه میدهد:«مخالفان و منتقدان جواب قانعکنندهای نمیدهند و تنها نقد میکنند.»
وزیری از بدنه وزارتخانه چرا نه؟
وزیر شدن، تصدی وزارتخانه یعنی داشتن سه آیتم اساسی؛ تجربه، تخصص و کارآمدی. آیتمهایی که وزیر پیشنهادی باید برای هرکدام مستنداتی ارائه کند تا صلاحیتش برای صدارت آموزش و پرورش تایید شود. اگرچه به اعتقاد یوسف نوری آمورزش و پرورش در تربیت نسلی که مهیاکننده شکوفایی اقتصاد کشور نقش مهمی دارد. به باور او در حال حاضر رابطه معناداری میان توسعه اقتصاد کشور و نظام تعلیم و تربیت وجود ندارد. «براساس اسناد بالادستی نظام تعلیم و تربیت کشور، هر دانشآموز هنگام خروج از آموزش و پرورش باید از مهارتی قابل کاربرد در بازار کار برخوردار باشد.»
یوسف نوری در گفتن از برنامههایش بر این مساله تاکید داشته تلاش خواهد کرد صنعت و بازار کار در یک سیستم تعریف شده و کنار هم قرار گیرند. اگرچه به باور علیرضا مومنی، مسئول واحد آموزش سازمان معلمان ایران وزیر سوم پیشنهادی ابهاماتی در عملکردش دارد؛ ابهاماتی درخصوص بحث بیمه و صندوق بازنشستگی مربوط به دوران وزارت حاجبابایی. مومنی و سایر فرهنگیان از وزیر پیشنهادی میخواهند درخصوص مدرکش هم شفافسازی کند. او ادامه میدهد:«بیانیه سازمان معلمان واکنشهایی به خود دیده البته از مرجع خاصی نبودند و اهمیت زیادی نداشته است.» علیرضا مومنی معتقد است بحث سازمان معلمان درخصوص مخالفت با وزیر پیشنهادی سیاسی نیست و صرفا صنفی است. او میگوید:«یک میلیون و خردهای فرهنگی داریم با شخصیتهای علمی و تخصصی چرا یکی از جنس خود دستگاه انتخاب نشود؟» مومنی با اشاره به اینکه ما شخصیتهایی داریم که با درد فرهنگیان آشنا هستند و پیگیر مشکلات آنها هستند، میگوید:«ما موظفیم حساسیت داشته باشیم. عملکرد این وزیر براساس مطالعات ما ابهاماتی دارد که نیاز به برطرف شدن دارد. در حیطه عملکردشان هم ابهاماتی وجود دارد که نیازمند شفافیت است.»
مومنی مبنای تصمیمگیری را رزومه وزرای پیشنهادی میداند. رزومههایی که باید شفاف باشند. او درباره منتقدان بیانیه هم میگوید:«هیچ مرجع رسمی منتقد بیانیه نبوده. منتقدان میتوانند در جلسهای از نقدها و دلایلشان دفاع کنند. منتقدان اغلب براساس وابستگی که دارند نقد میکنند.»
مومنی در گفتن از بیاینه سازمان معلمان ادامه میدهد:«بیانیه سازمان خلاف واقع نیست. ما مستند خواستیم از اینکه عملکرد وزیر پیشنهادی چه بوده و چه برنامهای دارد.» او با اشاره به اینکه نوری طی سه روز مهلت مجلس پیشنهاد شده، میگوید:«سوال اصلی این است در مهلت سه روزه چطور کاندیدای این وزارتخانه عریض و طویل توانسته برنامهریزی داشته باشد برای گرفتن رای اعتماد.»
اهمیت وزارت آموزش و پرورش عجلهبردار نیست
به اعتقاد عبدالمجید ربیعنیا، مسئول واحد طرح و برنامه سازمان معلمان ایران هر بیانیهای منتقدانی به خود میبیند. ربیعنیا میگوید:«نقد بیانیهها کاملا طبیعی است.» او معتقد است بیانیه سازمان معلمان گزینه پیشنهادی را از سه محور مورد پرسش قرار داده است برای شفافیت بیشتر. او با اشاره به اینکه وزارت آموزش و پرورش وزارتخانه حساسی است، ادامه میدهد: «محدود بودن زمان دلیل بر عجله در تصمیمگیری نیست.» ربیعینیا معتقد است اغلب وزرا به جای گفتن از برنامهها و راههای برون رفت از مشکلات بیشتر شعار میدهند و از بایدها میگویند. او ادامه میدهد: «وزیر پیشنهادی از رفع مشکل معیشتی فرهنگیان میگوید اما از چگونه عملی شدن آن چیزی نمیگوید.» ربیعینیا معتقد است بیانیه اعلام موضع سازمان معلمان است نسبت به وزیر پیشنهادی. او ادامه میدهد:«سازمان معلمان با این بیانیه مخالفتش را با وزیر پیشنهادی اعلام کرد چون سکوت در این زمینه به معنای تایید این وزیر بود.»