نامه کانون صنفی معلمان ایران به وزیر آموزشوپرورش
محمدرضا نیکنژاد
نامه درخواست کانون صنفی معلمان ایران (تهران) به وزیر آموزشوپرورش هفته گذشته در فضای مجازی منتشر شد. این نامه را باید در ادامه هویت مطالبهگرانه این تشکل ارزیابی و البته تاکید کرد که خوشبختانه چنین کنشهایی در کنار حضور میدانی پررنگ و فراگیر کانون با اندک افتوخیزهایی هیچگاه تعطیل نبوده و نیست.
کانون به عنوان یک نهاد مدنی باید پلی باشد میان بدنه آموزشوپرورش و نهادهای اجرایی و تصمیمساز آن. هم دستاندرکاران و هم کنشگران مدنی این گستره باید در نگهداری و البته گشایش این پل بکوشند و از فرصتهای پدیدآمده بهترین بهره را بگیرند؛ گرچه به نظر میرسد این دستاندرکاران هستند که باید در راستای بهینه کردن تصمیمسازی، برنامهریزی و اجرا دست به دامن اندیشمندان، کارشناسان و نهادهای مدنی مانند کانونها شوند و از آنان کمک بگیرند. بگذریم که به هر دلیلی چنین اتفاقی کمتر در گستره مدیریت آموزشوپرورش و حتی کشور دیده میشود. ولی خوشبختانه اینبار نیز این نهاد مدنی پا پیش گذاشته و درخواست دیدار کرده است. بیگمان بخش گستردهای از فرهنگیان چنین انتظاری از کانون صنفی دارند و چنین کاری به خودی خود بسیار ارزشمند است اما باید دید دستاندرکاران به ویژه وزیر چه واکنشی به این نامه نشان میدهند! روزهای واپسین اسفند است و این روزها به سرعت میگذرند. وزیر باید از فرصت به دست آمده بهره گرفته و با پذیرش این دیدار نشان دهد که میتواند کسی باشد که برای گرفتاریهای آموزش دل میسوزاند و برای پیگیری شعارهای پیش و پس از وزارتش جدی است. بسیاری از اختلافهای فردی، گروهی، سیاسی، اجتماعی- فرهنگی و صنفی گرچه واقعی هستند اما از سر سوءتفاهم و نبود درک متقابل است. چنین دیدارهایی میتواند زمینه همکاری را فراهمتر کرده و راه را برای بهبود نسبی آموزش هموارتر کند. برای آغاز یک مسیر طولانی گام نخست دیدن و شنیدن کسانی است که در این مسیر ناگزیر همراه ما هستند. پس از ماهها اعتراض خیابانی کانون نخستین گام را برداشته و امروز توپ در زمین وزیر است. امید است با درایت، دیدار را بپذیرد و نشان دهد که مانند کنشگران صنفی افزون بر عملگرایی هوشمندانه آماده باز کردن گرههای آموزشوپرورش کشور است.
نامه کانون صنفی معلمان ایران
به وزیر آموزشوپرورش
«به نام خداوند جان و خرد/ جناب آقای یوسف نوری / وزیر محترم آموزش و پرورش / کانون صنفی معلمان ایران (تهران) در چند سال گذشته با پایبندی به اساسنامه خود پیگیر مطالبات همکاران و دانشآموزان کشور بوده است؛ در این راستا سعی و تلاشمان بر این بوده که تمام راههایی که منجر به نتیجه مدنظر میشود را در دستور کار قرار دهیم. نمونهای از این تلاشها دیدار با مسوولان، مکاتبات و نامهنگاریهای مرسوم اداری، فعالیتهای اثرگذار در فضای رسانهای کشور، تحصن در مدارس، تجمع در ادارات کل و مقابل مجلس شورای اسلامی و… میباشد؛ لذا در راستای وظایف تشکیلاتی خود مبنی بر دیدار با مسوولان و انعکاس مشکلات فرهنگیان، این تشکل صنفی در خواست دیدار حضوری با وزیر آموزشوپرورش (در فاصله بین آخرین تجمع «۳اسفند» تا پایان اسفندماه) با محوریت موارد زیر را دارد؛ بررسی دلایل عدم اجرای طرح رتبهبندی در سال ۱۴۰۰ و عدم اختصاص بودجه کافی و مناسب از طرف دولت برای این لایحه /بررسی شرایط صندوق ذخیره فرهنگیان و چرایی عدم برخورداری فرهنگیان شاغل و بازنشسته از منافع آن / بررسی دلایل عدم توجه وزارت آموزشوپرورش به وظایف حقوقی و حمایتی خود از معلمان و فعالان صنفی که متحمل هزینه شدهاند / بررسی چرایی عدم توجه دولت و وزارت آموزشوپرورش به اصل ۳۰ قانون اساسی و اجرای کامل آموزش رایگان.
لذا از جنابعالی درخواست میشود که زمانی را برای شنیدن نکات و نظرات هیاتمدیره کانون صنفی معلمان ایران (تهران) تا پایان سال اختصاص دهید. (این نامه در تاریخ 14/۱۲/1400 به وزارت آموزشوپرورش تحویل داده شد.)
منبع:روزنامه اعتماد 25 اسفند 1400 خورشیدی