کنکور؛ پل لرزان میان مدرسه و دانشگاه
محمد داوری
مساله لو رفتن سوالات کنکور و تقلب و تخلف نیست بلکه مساله اصلی خود کنکور است، مثل خیلی از آسیب‌های دیگری که در جامعه وجود دارد، مثل گرانی و تورم و طلاق و اعتیاد یا سایر مسائل در حوزه‌های سیاسی و فرهنگی که در واقع این مسائل و آسیب‌ها ریشه در یک ساختار و فرآیند آسیب‌زا دارند، ساختار و فرآیندی که تخلف و تقلب را ممکن می‌سازد یا در اساس مشکل دارد یا مشکلش در اجرا است که به مدیریت مرتبط است. وقتی دانش‌آموزی پس از 12 سال تحصیل دوران مدرسه را به پایان می‌رساند و می‌خواهد وارد دانشگاه شود پلی به نام کنکور را مقابل خود می‌بیند که برای عبور از آن باید هزاران ترفند و شعبده‌بازی بلد باشد تا از آن عبور کند و این پدیده که باید مشوق و امیدبخش افراد شایسته و توانمند باشد بیش از همه موجب ناامیدی چنین افرادی شده است و گذشته از اینکه شرکت‌کنندگان در این رقابت در شرایط برابری نیستند افرادی که در شرایط به نسبت برابری هم قرار دارند امید و اعتمادی به عبور از این پل ندارند. دانشگاهی هم که آن طرف پل قرار دارد و رقابت بر سر 10درصد صندلی‌های خالی آن صورت می‌گیرد باید استقلال در گزینش و ورودی و سختگیری در خروجی داشته باشد و به عبارتی قیف دانشگاه‌های ما برعکس نباشد که به محض قبول شدن و ورود به دانشگاه افراد را خانم و آقای دکتر یا مهندس خطاب کنند و این قیف برعکس است که تقلب و تخلف را موجه می‌کند چون فرد خیالش جمع است که اگر به هر طریقی وارد دانشگاه شود برای خروج و کسب مدرک مشکلی نخواهد داشت. گویا قبولی در کنکور به معنای اخذ مدرک دانشگاهی است!!! کجای دنیا چنین تضمینی وجود دارد؟!! اگر این‌گونه باشد فلسفه انتخاب واحد و امتحانات ترم و پایان‌نامه و فعالیت‌های پژوهشی و امثال اینها چه می‌شود؟!! بی‌تردید چنین پل لرزانی میان مدرسه و دانشگاه پیوند‌دهنده و عبور‌دهنده مطمئنی نخواهد بود و تا ساختار قابل اعتمادی جایگزین کنکور نشود و تضمینی برای ورود شایستگان و کسب کرسی‌های دانشگاه به صورت عادلانه وجود نداشته باشد و دانشگاه‌ها نیز به راحتی مدرک فارغ‌التحصیلی ندهند این ماجراها ادامه خواهد داشت و تخلف و تقلب در کنکور و فساد و رانت در سایر جاها ریشه ساختاری دارد.
منبع: روزنامه اعتماد 15 تیرماه 1401 خورشیدی
