تعطیلات تابستانی و پایان یک‌سال تحصیلی خاص!
غزل لطفی
سال تحصیلی ۱۴۰2-۱۴۰1 رو به پایان است و اوقات فراغت و تعطیلات تابستانی دانش‌آموزان، مثل سال‌های گذشته، موضوعاتی هستند که در جمع خانواده‌ها در حال طرح و بررسی است. اما این سال تحصیلی که گذشت، از چند جهت متفاوت بود و پرداختن به آنها برای برنامه‌ریزی بهتر برای تعطیلات تابستانی کودکان و نوجوانان، مهم به نظر می‌رسد.
۱- اولین سال تحصیلی کاملا حضوری پس از شیوع پاندمی: مهر ماه ۱۴۰۱ اولین حضور دانش‌آموزان و آموزش کاملا حضوری پس از همه‌گیری بیماری کرونا بود. با شروع مجدد آموزش در مدارس، بسیاری از اولیا که با کاستی‌های آموزش مجازی درگیر و در جریان عقب‌افتادگی درسی فرزندان خود نیز بودند، تلاش برای جبران را شروع کردند. اما تغییر رویه تحصیل از مجازی به حضوری خودش مهم‌ترین عامل بازدارنده برای جبران عقب‌ماندگی‌ها بود، چون مدتی زمان لازم بود تا دانش‌آموزی که عادت کرده پای سیستم مجازی و از خانه و بعضا رختخواب درس را دنبال کند خودش را با شرایط جدید وفق دهد و صبح زود از خواب بیدار شود و با لباس فرم مدرسه، چندین ساعت را پشت میز و نیمکت و در محیط آموزشی بگذراند. حضور در مدرسه و در کنار دوستان و همکلاسی‌ها پس از مدتی دوری هم هیجانات خاص و البته زیبایی به خصوصش را به همراه داشت که هر چند اتفاقی اجتناب‌ناپذیر بود، اما از تمرکز کامل به یادگیری کم می‌کرد. اگر همین موارد را در نظر بگیریم شاید به این نتیجه برسیم که گذراندن سالی موفق کافی است و جبران گذشته بماند برای تابستان!
۲- تنش‌های اجتماعی: جامعه ما، از شهریور ماه سال گذشته، التهابات بسیاری را پشت سر گذاشته که حتی در بعضی موارد به مدرسه و بازداشت دانش‌آموزان هم منتهی شد. بروز این تنش‌ها باعث طرح سوالات بسیاری در ذهن کودکان و نوجوانان ما شده است و خانواده‌ها کم‌وبیش با این سوالات مواجه بودند.
فصل تابستان و گذراندن ساعات بیشتر در محیط خانه، شرایط مناسبی است تا دوباره پای صحبت‌های فرزند خود بنشینیم.
۳- مسمومیت دانش‌آموزان: از اتفاقات ناراحت‌کننده که موجب نگرانی اولیا، دانش‌آموزان و مسوولان سیستم آموزشی شد، بروز مسمومیت‌های دانش‌آموزان بود. هر چند این موضوع خاتمه یافته اما تروما و ترسی که در وجود دانش‌آموزان رخنه کرده، نیازمند رسیدگی است و همه به خوبی می‌دانیم که بسیاری از بیماری‌های روحی و روانی در بزرگسالی، ریشه در ترس‌های کودکی و نوجوانی دارد. البته پدر و مادرها و حتی روانشناسان برای کمک به عبور از یک التهاب روانی نیازمند این هستند که موضوع برای خودشان کاملا روشن و شفاف باشد. ولی به‌طور مثال من خودم به عنوان یک مادر هنوز هزاران سوال بی‌پاسخ در این مورد دارم!
یک‌سال تحصیلی خاص، رو به اتمام است و تابستان بهترین زمان است تا فرصت ساختن تعطیلاتی خاص را برای فرزندان‌مان فراهم کنیم. بیشتر اولیا فقط در پی جبران عقب‌ماندگی‌های درسی و کلاس‌های روتین آموزشی، هنری و ورزشی هستند تا بار علمی و یادگیرندگی فرزند خود را بالا ببرند که لازم هم به نظر می‌رسد، اما شاید این تابستان، علاوه بر این موارد، هم‌صحبتی بیشتر و وقت‌گذراندن با فرزندان و در کل و به‌طور ویژه، در اولویت قرار دادن روح و روان آنها، حایز اهمیت باشد.
در کنار پرداختن به موضوعات بالا، نباید فراموش کنیم که تمام موارد گفته شده باعث گذراندن سالی سخت برای جامعه آموزشی کشور مخصوصا معلمان و اولیای مدرسه بوده است که در سه ماهه تعطیلات تابستانی هم همچنان باید به کار و تلاش ادامه دهند و فرصت زیادی برای پرداختن به خود ندارند و علاوه بر موارد گفته شده، با تورم و مشکلات معیشتی به‌طور عام و رتبه‌بندی و همسان‌سازی حقوق و… به‌طور خاص هم درگیر هستند.
منبع: روزنامه اعتماد 20 خرداد 1402 خورشیدی
