معلمی و ملت سازی

حسام الدین پورثابت

مسئول سازمان معلمان خراسان رضوی(مرکزی)

معلم سازنده انسان است. او پایه و اساس تمام آموزش و پرورش و در نتیجه کل تمدن است. حال و آینده هیچ تمدن و  بازسازی هیچ ملتی بدون همکاری فعال معلم امکان پذیر نیست.

آموزش، فرآیندی است که هدف آن اجتماعی شدن و انسان سازی است. یک شهروند در طول زندگی خود از بدو تولد تا زمان مرگ. در معرض آموزش است.

دوره ای مادام العمر و متناسب با محیط، توانایی، علاقه، آرزو و استعدادهای او.

این آموزش در خارج از محیط سازمانی به صورت غیر رسمی و به صورت رسمی از طریق آموزش و پرورش برای تکمیل فرآیند روشنگری، دستیابی به زندگی بهتر و با کیفیت بالا و توانمندسازی افراد در جامعه  است.

 و در این میان کیفیت و شایستگی و شخصیت معلمان مهمترین عامل تأثیرگذار بر کیفیت آموزش و سهم آن در توسعه ملی است.

یک ملت توسط شهروندانش ساخته می شود، شهروندان توسط معلمان و معلمان توسط معلمانی دیگر ساخته می شوند.

چاناکیا به درستی گفته است: “معلم سازنده ملت است”

 بنابراین برای توسعه کشور، داشتن معلمان خوب حیاتی است و معلمان خوب تنها در صورت داشتن یک معلم خوب تولید می شوند. سیستم خوب تربیت معلم و مربیان متعهد و کارآمد.

 معلمان از طریق پشتکار، عشق و فداکاری،  راه درست مردان بزرگ میهن را به ما نشان داده اند.

معلمان شکل دهنده شخصیت و هدایتگر ما به مقصد نهایی اند.

مقصد یعنی شکوفایی انسانی، توسعه ملی و زندگی مرفه.

معلم قاضی هم هست که نمره و رتبه می دهد. او کودکان را بر اساس مهارت های فکری و اجتماعی در آماده سازی برای پذیرفتن نقش های اجتماعی و شغلی ارزیابی و قضاوت می کنند.

معلم همان نماینده جامعه است که  اخلاق را به کودک القا می کند. در توسعه یک کشور، باید به آموزش و یادگیری و همچنین اخلاق نیکو توجه زیادی شود و هیچ کس برای کمک به این فرآیند شایسته تر از معلم نیست. بدون معلم، هم دانش و هم اخلاقیات معنایی ندارند.

نقش معلم، نقشی چندوجهی است که شامل نقش های تحصیلی، آموزشی و اجتماعی است.

نقش‌های آکادمیک شامل نقش‌های ، مشاوره و نظارت است.

 در حالی که در نقش های آموزشی معلم به عنوان تسهیل گر یادگیری است. معلم در واقع برای ایجاد انگیزه در دانش آموزان برای یادگیری، کنترل کلاس و مدرسه و به طور کلی  ایجاد محیطی مساعد برای انجام یادگیری نقش های اجتماعی که دانش آموزان را برای مشارکت در سبک زندگی جامعه آماده می کند، می کوشد.

معلم در نقش های مرجع نیز ایفای نقش می کند.  نقش کارآگاه، جانشین والدین (یا والد جایگزین)، افراد معتمد و قلب های مهربان.

هیچ شخصیت دیگری نمی تواند تأثیری عمیق تر از یک معلم در افراد داشته باشد. دانش آموزان عمیقا

متاثر از عشق و محبت معلم، شخصیت، شایستگی و تعهد اخلاقی او هستند.

معلم محبوب، الگوی دانش آموزانش می شود و مرادشان می شود. آداب، شیوه گفتگو و برخاستن او را تقلید می کنند. او ایده آل آنهاست. او می تواند آنها را رهبری کند.

هر جا. دانش آموزان در طول تحصیلات اولیه خود بخواهند اهداف زندگی و آینده خود را تعیین کنند، اولین مشاوران آن ها معلمان هستند.

و در طرف مقابل عده معدود از معلمان کم توجه نیز می توانند آسیب جدی تر از یک طبقه به یک ملت وارد کنند.

دستگاه قضایی، ارتش، پلیس، ادارات و سیاستمداران فاسد و منحرف، محصول معلم نالایق است. معلم کم توان و کم توجه نه تنها آسیب فردی دارد، بلکه منادی و توسعه دهنده یک فساد همه گیر است.

بنابراین نقش بنیادین معلمان در ساختن نسل بعدی انکارناپذیر است.

این یک واقعیت است که یک تمدن نمی تواند از اسکلت ایده ها و مفاهیم انتزاعی صرف بیرون بیاید. مگر آن که تمدن بر اساس اصول و مفاهیم، ​​در رفتار عملی یک ملت شکل مشخصی پیدا کند.

وقتی جنبه عملی از بین رفت، تمدن نیز ناپدید می شود. و فقط می توان آن را در بقایایی که در موزه ها نگهداری می شوند، جستجو کرد.

ایجاد تمدن مستلزم ایجاد فضای آموزشی است. تمدن با تپش آموزش از طریق حضور معلم، با تغییر نگاه در دانش آموزان ممکن خواهد شد تا آنها را قادر سازند به فرهنگ خود افتخار کنند و به آن احترام بگذارند. شخصیت ملی و نشان های ملی را گرامی بدارند و خود را به رفتار و اخلاق انسانی بیارایند و بر پایه ی چند هزار سال سنت و  فرهنگ دیرینه خود استوار بایستند و برای آینده تلاش کنند.

حرفه معلمی باید قادر به مواجهه با مطالبات جامعه با تغییر جامعه از صنعتی به اقتصاد دانش بنیان باشد.

حرفه معلمی باید رهبری ملت را برای پاسخگویی به نیازها بر عهده بگیرد.

 بنابراین حرفه معلمی نیازمند سرمایه گذاری هنگفتی در زمان و انرژی است و این ناشی از مسئولیتی است که بیش از سایر حرفه ها بر دوش معلم گذاشته می شود.

تعریف موفقیت در حرفه معلمی در دو مورد تعریف شده است:

 یکی عملکرد معلمان در کار تخصصی و دوم امور شخصی معلمان

در کار تخصصی به دانش‌آموزان می فهمانند که دنیای بیرون کلاس درس، واقعی است و مدرسه مکانی است که در آن می توانند یاد بگیرند و اشتباه کنند و دوباره یاد بگیرند تا زمانی که شهروند بهتری شوند.

تولید افراد متفکر، نقاد، انعطاف پذیر، فعال، مشارکت جو، رهبر، اطلاعات محور  و همیشه یادگیرنده، از مشخصات کار خوب معلمان است.

و اما امور شخصی معلمان از قبیل معیشت و جایگاه معلمی را نمی توان جدا از مقوله اول دانست. تفکیک ساده لوحانه این دو سبب آسیب جدی به اهداف آموزشی شده.

معلم موفق با دوبال در آسمان علم و دانش به پرواز درخواهد آمد و با یک بال، قدرت پریدن ندارد.

وجود روشنفکران فراوان در کشور عامل نجات از منجلاب فسادهای سیستمی و فروپاشی های اقتصادی و اجتماعی نیست. سرطان های لاعلاج جامعه از آموزش و پرورش شروع شده اند.

و یک تغییر سطح می تواند وضعیت موجود را اصلاح کند و این تغییرهرگز اتفاق نمی افتد مگر اینکه پیام رسان ها، یعنی معلمان به درستی حمایت شده و آموزش دیده باشند.

دولت ها حمایت کنند. در حد جایگاه و اهمیت حرفه معلمی. به اندازه و ارزش یک تمدن سازی و سپس معلمان را در معرض آموزش قرار دهند.

یادگیری فقط مستلزم خواندن کتاب یا منابع نیست، بلکه مستلزم آموزش مداوم است.

معلمان به عنوان مبلغان یادگیری مادام العمر باید به آموختن ادامه دهند و یاد بگیرند، زیرا دنیا هرگز از آوردن چیزهای جدید به زندگی ما عقب نمی ماند. برخی سیاستگذاران آموزشی، ادامه تحصیل را یک موضوع صلاحیتی دانستند و با لغو قوانینی چون ماموریت در حین تحصیل و … از اهمیت آن کاستند. درحالیکه این مقوله عمیقا برای این حرفه بی اساس است. این بخشی از بسته و حرفه معلمی و فرصتی برای کسب دانش جدید بیشتر است. کسب دانش بیشتر از طریق تحقیقات، کتاب نویسی و شرکت در سمپوزیوم های داخلی و بین المللی و …

 اینها همگی مجراهای مختلف دانش هستند که سرشار از نوآوری و زایش اند.

موفقیت معلم را نمی توان به صورت کمی ارزیابی کرد. موفقیت یک معلم در کیفیت ثمره آن است. ثمره کار معلم تک تک افراد آن جامعه است. پس این ارزشیابی باید از نظر کیفی و با جزییات آن اندازه گیری شود. زیرا انسان به دلیل ابعاد بسیار پیچیده وجودی، به راحتی قابل محک نیست و ضمنا اساسا واژه موفقیت آنقدر مبهم است که مکاتب مختلف فکری هم با هم یک نظر نیستند. ارزیابی کار معلم فرایندی است که در فرهنگ و سبک و کیفیت زندگی یک کشور نمایان می شود.  

زندگی مردان و زنان بی شماری تا آخر عمر از درهای کلاس درس معلمان می گذرد.

حرمت معلم را نه فقط برای خودش که برای سرپا ماندن همه خوبی ها نگه داریم.

#اختصاصی سخن معلم