می‌خواهیم صدایمان به گوش بهارستان‌نشین‌ها برسد
در راستای درخواست مجوز تجمع از طرف تشکل‌ها پای صحبت چند تن از مسئولان استانی سازمان معلمان ایران نشسته‌ایم
محمود صفدری مسئول سازمان معلمان خراسان شمالی:هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد
اکبر ظریفی مسئول سازمان معلمان خوزستان:فرهنگیان در تجمعاتشان هم، نجابت به خرج خواهند داد
حسام الدین پورثابت مسئول سازمان معلمان خراسان رضوی:جان دادن به یک حق قانونی
لیلا مهداد/سخن معلم– برای رساندن صدای‌شان به گوش بهارستان‌نشین‌ها تجمع را انتخاب کرده‌اند. درخواستی که شنبه 6 آذرماه در قالب نامه‌ای از طرف سازمان معلمان ایران و انجمن اسلامی معلمان ایران با امضای طاهره نقی‌ئی و سیدحسن الحسینی دبیران کل این دو تشکل تحویل وزارت کشور شد. درخواستی که به چهار مطالبه مشخص از جمله تسریع در اجرای کامل رتبه‌بندی معلمان و همسان‌سازی حقوق بازنشستگان اشاره دارد. البته خصوصی ماندن صندوق ذخیره فرهنگیان و تاسیس سازمان نظام معلمی نیز از مطالبات دیگر این درخواست بود. فرهنگیان چشم‌انتظار پاسخ وزارت کشورند برای برگزاری این تجمع به امید گامی مثبت در راستای تحقق مطالباتشان.
هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد
رتبه‌بندی معلمان چندماهی فراز و فرودهایی را در بهارستان پشت‌سر گذاشته البته بی‌نتیجه. در این میانه سازمان معلمان و انجمن اسلامی معلمان درخواست تجمع دادند به امید بهبود و به نتیجه رسیدن مطالباتشان. به باور محمود صفدری مسئول سازمان معلمان خراسان شمالی درخواست تجمع در این مقطع کاری سنجیده و منطقی بوده. او معتقد است سازمان در زمان‌بندی درست و هوشمندانه‌ای درخواست تجمع داده است. صفدری ادامه می‌دهد:«در این مقطع چندماهی است مطالبات معلمان در مجلس در حال پیگیری است. متاسفانه سازوکارها به سویی می‌رود که معلمان سردرگم شوند. این درخواست سازمان درواقع نوعی اعلام همسویی با مطالبات معلمان است.»
بدنه کثیری از فرهنگیان با مشکلات اقتصادی دست به گریبان هستند؛ فرهنگیانی که سال‌ها از مطالباتشان گفتند اما بی‌پاسخ. به باور صفدری تجمعاتی که در فضایی آرام و برای مطالبه مشخصی در زمان و مکان مشخصی برگزار می‌شوند با تکیه بر اصل 27قانون نیازی به درخواست مجوز ندارند. «سازمان خواسته قانونا این درخواست در دبیرخانه وزارت کشور ثبت شود.» به گفته او گاهی اوقات تعابیری صورت می‌گیرد مبنی بر اینکه قانون اساسی، قانون مادر است و آیین‌نامه‌ها و قوانین ذیل آن چگونگی تحقق اصل را مشخص کرده است.
به باور صفدری وزارت کشور موظف به صدور مجوز برای این تجمع است. تجمعی که به زعم او تامین امنیتش هم با وزارت کشور است.«اگر نخواهند مجوز بدهند به نوعی خلاف قانون اساسی و قوانینی که به آنها استدلال می‌کنند، عمل کرده‌اند.» صفدری ادامه می‌دهد: «برگزاری این تجمع کمک می‌کند فرهنگیان همسو و متحد از خواسته‌هایشان اعلام حمایت کنند.»
به باور او هیچ اتفاق ناخوشایندی نخواهد افتاد. چون حداقل در دهه گذشته و سلسله اعتراضات فرهنگیان تحت عنوان تحصن و تجمع بارها شکل گرفته و هیچگاه مشکلی از طرف فرهنگیان پیش نیامده است. «در تجمعات شاهد بودیم معلمان کتک خوردند و گاز اشک‌آور به سمتشان پرت شده اما هیچگاه نه شاهد شعارهای ساختارشکنانه بودیم نه خدای ناکرده شاهد حرکات رادیکالی و فیزکی از سمت فرهنگیان.» صفدری معتقد است هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد چه این تجمع با مجوز برگزار شود چه بی‌مجوز. «امیدواریم قوه عاقله به خرج داده شده و در دفاع از جمهوریت نظام مجوز صادر شود تا معلمان همسو با یکدیگر مطالباتشان را به گوش مجلسیان و دولتیان برسانند.»
فرهنگیان در تجمعاتشان هم، نجابت به خرج خواهند داد
موجودیت انسان‌ها و احزاب و تشکل‌ها در شرایط بحرانی محک زده می‌شود این باور اکبر ظریفی است؛ مسئول شورای سازمان معلمان در خوزستان. دادن درخواست برای برگزاری تجمع در این مرحله حساس کاری منطقی و از جنس عکس‌العمل‌های درست تشکل‌ها بود.«سازمان باید وارد عمل می‌شد.» اما واکنش وزارت کشور به این درخواست برای او در هاله‌ای از ابهام است. به اعتقاد او پیش‌بینی این است یا مجوز داده نشود یا اینکه در صورت صدور مجوز مسئولیت‌های سنگین به دوش سازمان باشد؛ مانند حفظ امنیت در طول برگزاری تجمع. «در صورت صدور مجوز مسئولیت حفظ امنیت را از دوش خودشان خواهند برداشت. البته تشکل‌ها نباید زیر بار چنین چیزی بروند.»
ظریفی درخواست مجوز برای برگزاری تجمع را درست و به موقع می‌داند و معتقد است دیگر نباید مساله را به حال خود رها کرد. «نمی‌توان موضوع را به حال خودش به مجلسی سپرد که نگاهی به مشکلات فرهنگیان ندارد. همین مساله رتبه‌بندی چندماهی است بی‌نتیجه باقی مانده.» برگزاری تجمعات در سال‌های اخیر به نظر تصمیمی منطقی به نظر می‌رسد اگرچه به اعتقاد ظریفی وزارت کشور دولت قبل هم روی خوش‌تری نسبت به وزارت کشور فعلی به فرهنگیان نداشت.«معلمان تا به امروز در همه مسائل نجابت به خرج داده‌اند. بی‌شک تجمعاتشان هم با همین نجابت برگزار خواهد شد.»
ظریفی ندادن مجوز را کاری منطقی و درست نمی‌داند چون بر این باور است بعد از عدم مجوز عکس‌العمل فرهنگیان قابل پیش‌بینی نخواهد بود.«در این صورت عکس‌العمل فرهنگیان از عهده تشکل‌ها هم بیرون می‌رود و نمی‌توانند برنامه یا کنترلی بر آن داشته باشند. در چنین شرایطی دیگر به تشکل‌ها اهمیت داده نمی‌شود و معلمان در انتظار جرقه‌ای منتظر می‌مانند.» به گفته ظریفی در صورت صدور مجوز تشکل‌ها می‌توانند کنترل و برنامه‌ای برای عکس‌العمل فرهنگیان داشته باشند. به باور او درخصوص وزیر آموزش و پرورش هم تشکل‌ها وظایفی دارند. «تشکل‌ها باید موبه‌مو تمام تحرکات وزارت را زیر ذره‌بین داشته باشند و منصفانه نقد کنند تا وضعیت آموزش و پرورش بدتر از این نشود.» او ادامه می‌دهد:«این حساسیت‌ها باید به‌خصوص در اجرای رتبه‌بندی و سرانجام پیدا کردن صندوق ذخیره فرهنگیان با دقت بیشتری پیش برود.»
جان دادن به یک حق قانونی
برگزاری تجمع‌ها حق قانونی و به حق تشکل‌هاست که گاهی اوقات به رسمیت شناخته نشده است. به باور حسم‌الدین پورثابت همین درخواست تجمع از طرف سازمان معلمان حرکت خوبی بوده برای اینکه نشان دهد باید گامی در احقاق این حق برداشت. حرکتی که به عامه مردم هم تفهیم می‌کند چنین حقی وجود دارد و می‌توان در راستای تحقق آن اقدام کرد تا به شکل قانونی محقق شود.«در خود قانون هم آمده تجمع بدون حمل سلاح می‌تواند برگزار شود. این مطالبه‌ها باید در میان مردم نهادینه شود.»
به باور پورثابت جواب وزارت کشور از پیش مشخص است.«بعید است در چنین شرایطی این مجوز صادر شود. با توجه به تحرکات اصفهان و موارد مشابه که در کشور وجود دارد.» پورثابت درخواست مجوز تجمع را کار جسورانه‌ای می‌داند.«با علم به انجام نشدن این تجمع هم همین درخواست قدم خوبی بوده است.» پورثابت به تجمعات اخیر اشاره می‌کند. تجمعاتی که اغلب توسط بازنشستگان برگزار می‌شوند.«در صورت ندادن مجوز مشارکت شاغلان در سیستم آموزش و پرورش پایین خواهد بود چون از تبعات آن هراس دارند.» به باور او دغدغه شاغلان بیشتر از بازنشسته‌هاست اما زمانی که تعادلی میان هزینه و فایده نیست، احتمال استقبال شاغلان پایین خواهد بود.
