آموزش نقاشی به کودکان

هنر نقاشی یکی از زبان‌هایی است که کودک با استفاده از آن با دیگران ارتباط برقرار می‌کند. همچنین به نوعی استرس، ترس و کنجکاوی‌ و دیگر احساسات خود را از این طریق  ابراز  می‌کنند.
کودکانی که تحت آموزش نقاشی بوده‌اند به نسبت دیگر کودکان از ابراز بیان ایده و عقاید بهتری برخوردار هستند. همچنین باعث ارتقای سایر مهارت‌های رفتاری و حرکتی در این دسته از کودکان می‌شود. کودک هنگام نقاشی کشیدن باید تصمیم بگیرد رنگ و ابزار مختلف را چگونه به کار ببرد، این روبه‌رو شدن با تصمیم‌های کوچک مهارت حل مساله را در کودک افزایش می‌دهد.
یکی از تاثیرات مهم آموزش نقاشی، ارتقای تخیل در کودک است. نقاشی این امکان را به کودک می‌دهد تا غرق در تخیلات خود شود و هر بار چیزهایی که در ذهنش می‌گذرد روی کاغذ ‌آورد. بسیاری از لوازمی که امروزه در زندگی ما کاربرد حیاتی دارند ابتدا در تخیلات و تصورات انسان شکل گرفته‌اند و سپس ابداع یا اختراع شده‌اند. همچنین آموزش نقاشی در سنین پایین‌تر، کودک را برای دوران تحصیل در مدرسه و مواجهه با مفاهیم عمیق‌تر آماده می‌کند.
چگونگی آموزش صحیح نقاشی به کودکان یکی از دغدغه‌های والدینی است که از تاثیرات مثبت آن آگاه هستند. اولین نکته در آموزش نقاشی به کودکان‌مان این است که یک برنامه مشخص زمانی داشته باشیم، درست شبیه برنامه یک ترم مدرسه، البته مهم است این جلسات خشک و غیرقابل انعطاف  نباشد.

یکی از بهترین روش آموزش به کودکان از طریق بازی و خلق ساعات خوش است. در کودکانی که مهارت گفتاری آنها به‌ طور کامل شکل نگرفته نقاشی بهترین راه است که با شما ارتباط برقرار کنند. در حد توان مالی خود، ابزار نقاشی برای کودکان فراهم کنیم و سعی کنیم این ابزار همیشه در دسترس و در محیط بازی کودک قرار داده شود. برای اینکه ضمن لذت کودک از نقاشی، وسایل و خانه هم رنگی نشوند می‌توانیم از رنگ‌هایی بر پایه آب استفاده کنیم. این رنگ‌ها با آب گرم و اسپری به راحتی از هر سطحی پاک می‌شوند. ما به عنوان والدین، می‌توانیم از کتاب‌ها و سایت‌های آموزشی در حوزه کودک کمک بگیریم با مطالعه این موضوعات هنگام آموزش جلسات را بهتر مدیریت کنیم.
گاهی نقاشی کودکان از نظر ما نامفهوم به نظر می‌رسند، می‌توانیم درباره آن با کودکان‌مان صحبت کنید. به ‌طور مثال از او بخواهیم داستان نقاشی خود را تعریف کند. نقاشی‌های کودکان‌مان را نگه داریم یا گاهی به انتخاب و کمک خود کودک، در جاهای مختلف منزل آن را بچسبانیم و به دیگر اعضای خانواده نشان دهیم. این کار باعث می‌شود کودک به ارزش معنوی کاری که کرده پی ببرد و حس ارزشمندی را در او تقویت می‌کند. هنگام آموزش سعی کنیم بیشتر نقش حمایت‌گر را داشته باشیم و از رهبری کردن فعالیت کودک خودداری کنیم. آزادی انتخاب و تصمیم استفاده از ابزار را دراختیار کودک قرار دهیم.
مطالعه و تحقیق در مورد سبک‌های مختلف نقاشی را در جدول زمان‌بندی آموزش خود قرار دهیم و حتی می‌توانیم همراه فرزندمان نمونه کارهایی که در این سبک‌ها وجود دارد را تماشا کنیم و با توجه به علاقه‌مندی او سبکی را در اولویت قرار دهیم. این کار به شناخت سبک مورد علاقه کودک سرعت می‌بخشد و به ما هم کمک می‌کند در کنار فرزندمان رشد کنیم.

منبع:روزنامه اعتماد 8 آذر 1400 خورشیدی