همسانسازی بازنشستگان…
محمد داوری
حس غم‌انگیزی است وقتی فردی پس از سی سال خدمت نه تنها به ساحل آرامش نمی‌رسد، بلکه تازه به خاطر هزینه‌های سنگین زندگی ناشی از بیماری و تحصیل، اشتغال و ازدواج فرزندان تحت فشارهای روحی و روانی قرار گیرد و دغدغه تامین هزینه‌ها و مطالبه برخورداری از حقوق و مزایای مناسب، او را با تنی خمیده و موی سپید به خیابان‌ها بکشاند تا حداقل‌ها را فریاد کند. بازنشسته‌ها آیینه تمام‌نمای شاغلان هستند لذا وقتی جوانانی که در ابتدای راه هستند و پیشکسوتان را در چنین شرایطی می‌بینند که احساس آرامش ندارند و از حداقل رفاه و امکانات بی‌بهره هستند و منزلت آنها به باد رفته است، بی‌تردید چشم‌انداز شغلی خود را سیاه و تار می‌بینند و رضایت و انگیزه آنها به شدت کاهش می‌یابد و به تبع آن ناکارآمدی در ابعاد و سطوح مختلف گسترش خواهد یافت. همسانسازی حقوق بازنشستگان یک مطالبه طبیعی و منطقی و عادلانه است که متاسفانه سال‌ها به تاخیر افتاده و حالا هم که لایحه آن تهیه و به مجلس ارایه شده است اراده جدی در دولت و مجلس برای تصویب و اجرایی شدن آن وجود ندارد. برخورد سطحی و سهل‌انگارانه با زنان و مردانی که بهترین زمان عمر خود را صرف کار و تلاش در بخش‌های مختلف برای جامعه کرده‌اند واقعا دور از اخلاق و انصاف است و باید از موهای سپید و چهره‌های چروکیده و دست‌های پینه بسته آنها شرم کرد و مطالبه آنها را در اولویت قرار داد، آنها فرصت چندانی برای زنده ماندن ندارند و توانی برای جنگیدن با خیل عظیم مسائل و مشکلات را نداشته لذا انتظار دارند مسوولان و مدیران در بخش‌ها و سطوح مختلف صادقانه و خالصانه پاسخ مطالبات آنها را بدهند. شاغلان امروز بازنشستگان فردا هستند و بازنشستگان امروز شاغلان دیروز بودند و چنین برخوردهایی تخریب‌کننده امروز و فردای جامعه‌ای است که بیش از همیشه به کار و تلاش و امیدواری نیازمند است و بحران‌های مختلف که منجر به ناکارآمدی همه‌جانبه شده باید به دست همین نیروهای شاغل و به پشتوانه تجربه بازنشستگان رفع شود و اگر بازنشستگان از شرایط مناسبی برخوردار نباشند، چشم‌انداز امیدبخشی برای شاغلان قابل تصور نخواهد بود و امیدی به کارآمدی و حل بحران‌ها نیز نمی‌توان داشت. امیدواریم تصویب و اجرایی شدن قانون همسانسازی حقوق و مزایای بازنشستگان با شاغلان بیش از این طولانی نشود و این مطالبه حداقلی و خواسته بحق و منطقی و قانونی به زودی محقق شود تا کمی جامعه آرامش گرفته و خانواده‌های کارمندان و کارگران قدری امیدشان به حل مسائل و مشکلات زندگی روزمره افزایش یابد.
منبع:روزنامه اعتماد 28 بهمن 1400 خورشیدی
