آمارهای کاذب شاد
محمد داوری
نه تنها تهران، بسیاری از شهرستان‌ها که هیچ وقت هوای‌شان آلوده نبود هم برای دومین هفته پی در پی تعطیل شدند و آموزش و پرورش هم اعلام کرد آموزش غیرحضوری است، آموزشی که پس از حدود دو سال و نیم کرونایی انتظار می‌رفت با حضوری شدن افت ناشی از آن کمی به ویژه برای دانش‌آموزان مقطع ابتدایی جبران شود حال به سادگی با تعطیلی‌های افراطی بیم آن می‌رود که این افت ادامه پیدا کند؛ افتی که بیش از همه در مقطع ابتدایی خودش را تحمیل کرده و در سال‌های بعد در مقطع متوسطه ما تبعات آن را خواهیم دید، البته این تبعات آموزشی آن است، تبعات پرورشی آموزش غیرحضوری آنقدر چندجانبه است که چندین سال طول می‌کشد تا جبران شود. در این شرایط مسوولان سامانه شاد که تنها سامانه به اصطلاح آموزش غیرحضوری رسمی و مورد تایید وزارت آموزش و پرورش است، اعلام کرده‌اند که شش میلیون دانش‌آموز در بستر این شبکه از آموزش غیرحضوری استفاده کرده‌اند که البته همین آمار یعنی حدود چهل درصد دانش‌آموزان کشور که همین آمار نیز کاذب است، چراکه معنای برخط بودن دانش‌آموز در شاد به خودی خود به معنای حضور در کلاس‌ها نیست، چراکه اگر کاربری وارد سامانه شاد شود آنلاین به نظر می‌رسد حال در کلاس باشد یا در کانال‌ها و گروه‌های دیگر شاد و به‌رغم ادعاهای مسوولان آموزش و پرورش ه به عنوان طرف قرارداد، این سامانه نتوانسته از نظر فنی به سطحی ارتقا یابد که بشود کلاس درس تعاملی برگزار کرد. برای اثبات این ادعا کافی است سری به مدارس زد و از معلمان به ویژه در مدارس دولتی و در شهرستان‌ها پرسید که چقدر از شاد استفاده می‌کنند و چقدر از آن رضایت دارند. بی‌تردید میزان استفاده از شاد در خوشبینانه‌ترین حالت سی درصد است و رضایت از شاد بعید است به ده درصد هم برسد، لازم است حدود 15 درصد مدارس غیرانتفاعی را مورد توجه قرار دهیم که از همان شروع کرونا هم از سامانه‌هایی استفاده می‌کردند که به سرعت امکانات خود را ارتقا دادند و برخی از آنها آنقدر دارای امکانات و کارکردهای مفیدی هستند که کلاس‌های تعاملی با امکان بارگذاری فیلم و اسلاید و بحث و مشارکت دانش‌آموزان و معلمان کمتر از کلاس حضوری نیستند، هر چند سرعت پایین اینترنت برای همه سامانه‌ها مشکلاتی را ایجاد کرده است که بارگذاری‌ها به سختی انجام می‌گیرد و قطع و وصل شدن‌ها هم به شدت کلاس‌ها را دچار اختلال می‌کند. به مسوولان آموزش و پرورش توصیه می‌شود سر خود را از زیر برف توهم خارج کنند و به مدارس سری بزنند و پای درد دل و مشکلات مدیران و معلمان و دانش‌آموزان و والدین بنشینند تا متوجه عمق بحران‌های مدرسه و ابعاد مسائل مدرسه و پیچیدگی و گستردگی‌های آن شوند.
منبع: روزنامه اعتماد 30 آذر 1401 خورشیدی
