سالی که نکوست
عباس عبدی یادداشت هفته پیش بنده در «اعتماد» عنوان «با نگاه مثبت» در این مقام بود که توضیح دهد چرا
عباس عبدی یادداشت هفته پیش بنده در «اعتماد» عنوان «با نگاه مثبت» در این مقام بود که توضیح دهد چرا
عباس عبدی یکی از مهمترین شعارهایی که هر نیروی سیاسی پیشرو و توسعهخواه میدهد، شعار پاسخگویی است. البته این شعار
فریدون مجلسی در روزهای اخیر دو حادثه جادهای اسفبار رخ داد. یکی ترمز بریدن و تصادف اتوبوس حامل خبرنگارانی که
عباس عبدی برخلاف خوشحالی اصولگرایان که منتظر پیروزی طالبان هستند و برای آن لحظهشماری میکنند، گمان نمیکنم که این امر
محمد صالح نقره کار 1- انتخابات ریاستجمهوری سیزدهم هم خاتمه یافت و به عنوان یک تجربه تاریخی زیست مردمسالار ایرانی،
عباس عبدی اولین و شاید مهمترین موضوع در دستور کار دولت جدید، حتی از الان و پیش از ورود به
محسن آزموده بیست و شش سال و بیست و هشت سال، جوان، فعال، دغدغهمند، سالم، باهوش، تندرست، خوش فکر و
فاطمه باباخانی جمع خسته و خوابآلوده بود، چند نفری سرشان را به صندلی تکیه داده و چشمهایشان را بسته بودند.
عباس آخوندی میزان آرای باطله پدیده انتخابات 1400 بود که جای توجه و واکاوی سیاسی و اجتماعی دارد. در این